Dune: House Atreides, Volume Three (2024)

3.6/5
Quality of writing: 4
Plot development: 3
Pace: 3
Characters: 4
Enjoyability: 4
Ease of reading: 4

Even the art felt rushed and unfinished here, and numerous plot threads were just cast by the wayside.

If you love DUNE you’d probably be best served by not even bothering with this series, truth be told.

The story is interesting but not great. The art really doesn't do these books any favors. The cover art is so beautiful. The art inside is of mediocre quality.

The final Volume in this Dune prequel book graphic novel series. Been a very enjoyable story over all, further cementing how great the Atreides are and how horrible the Harkonnens are and continue to get worse.
Highlights:
- Leto takes over as Duke of House Atreides
- Emperor Elrood IX passes away (poison assassination) and Shaddam IV becomes Emperor
- With everyone travelling to Kaitan for the coronation, the Harkonnens choose to cause an attack, making it look like Atreides started it so the Duke and House would be eradicated. With Jessica being born, the Bene Gesserit sisters need their plans for the Kwisatz Haderach to continue, so they leak the info about the secret alliance between Shaddam and the Tleilaxu to Duke Leto (without including the reason of manufactured cheaper spice melange). Leto uses the knowledge secretly and gets Shaddam to acquit him. Thus he is kept in power and able to follow the Bene Gesserit plans in the future.
- Rhombur and Kailea, of the disgraced House of Ix, are also granted amnesty... but not their father.

I wonder if they will run graphic novel versions of "House Harkonnen" and "House Corrino", the other two novels in the trilogy prequel to Dune. Would be very interested to read them if they did.

Recommend. The full 3 Volume series is good... though I'm sure the source material is amazing too.

Kiedy młody Leto Atryda staje na czele rodu, postanawia pomóc swoim przyjaciołom z planety IX i oczyścić ich imię. Idealną okazją wydaje się być nadchodząca koronacja Padyszacha Imperatora Szaddama IV, którego poznać można również w literackim sześcioksiągu Diuny. Harkonnenowie nie ustają w swoich dążeniach do władzy, a pomóc im w tym ma uknuta intryga, która ma na celu skłócenie ich przeciwników.

Moim zdaniem ta komiksowa trylogia świetnie dopełnia to co dzieje się w pierwszym tomie głównej książkowej serii, stanowiąc tło tych wydarzeń. Pojawia się tu wiele smaczków dla fanów, które jednocześnie wiele wyjaśniają odnośnie przebiegu akcji i poszczególnych sojuszy. Świat Diuny jest niezwykle bogaty, więc dodatkowa możliwość jego poznania zdecydowanie wypada atrakcyjnie. Odwiedziny kolejnych planet czy poznanie życiorysów postaci, które w Diunie są już dorosłe to zdecydowanie wartość dodana tej historii.

Ród Atrydów zawiera wszystko to, czego można spodziewać się po Diunie – intrygi, knowania, niepewność i emocje, które niesie ze sobą walka o władzę. Nie brakuje tu również galaktycznego rozmachu typowego dla tej serii. Uniwersum Diuny lubię coraz bardziej z każdym kontaktem i kolejnym ułamkiem historii, które poznaję.

Dzięki komiksowej formie ta historia się nie dłuży, ponieważ przedstawione są jedynie najważniejsze wątki. Wciąż jednak, całość nie zapewnia aż tak dobrych wrażeń jak literacka historia stworzona przez Franka Herberta. Całość jest świetnie zakorzeniona w znanym świecie, jednak brakuje jej tego „czegoś”, by być historią wybitną.

Nie czytałem preludium, dlatego ta komiksowa adaptacja dostarczyła mi wielu nowych informacji, które pozwoliły mi lepiej zrozumieć historię z pierwszego tomu sagi. Moim zdaniem ta trylogia świetnie sprawdzi się dla osób, które są fanami Diuny, jednak jak dotąd nie miały większej styczności z formami graficznymi – solidne wydanie ładnie będzie się prezentować na półce tuż obok książkowych odpowiedników.

(valutazione sulla saga completa)
Mi avevano detto che era una fanfiction e wow avevano ragione

Сюжет - 3, відмальовка - 5

This Graphic novel trilogy is just awesome!
You get the official Prequel to the dune saga with outstanding artworks!

Damn, I love Dune sooo much!

Loved it!! Can’t wait for the next installment! Those glossy pages, story and art design. This gave me all the things! 👏🏾👏🏾🙌🏾🙌🏾

And that’s a wrap.

Vol. 3 of House Atreides closes out the last third of the Atreides book. Like the previous 2, the panels and illustrations follow along pretty closely with the source material, covering all the important bits and cutting out many of the longer prose passages. Overall, I enjoyed Herbert and Anderson’s own adaptation of their work, though the art in this last one left a bit to be desired.

While I can’t really find any major issues with this (and the whole series in her wrap), I do have to give my 2 cents and suggest skipping these and going right to the actual books. They do a much better job of cultivating interest in the vast epic that is the Dune universe.

3.5/5

Останній комікс серії, непогано, але нічого щоб вразило

3,7 ⭐

Se mantuvo todo liviano hasta el final, no se siente tanto el peso de la intriga. Creo que el error fue tratar de abarcar tantos personajes.

Anti-climactic, IMO, not bad story (though the script seemed thin). The art fit with the earlier books (as I recall), and the conclusion sets up several payoffs for Dune but ultimately I'm not sure it makes me want to pick up the novel.

Auch wenn ich nicht den Weg in die Bücher fand, muss ich sagen, dass es mir die Graphic Novels zur Dune-Reihe mächtig angetan haben. Um so bedauerlicher war es nun den finalen Band über das Haus Atreides zu lesen, denn für mich hätte es locker noch ewig so weiter gehen können.

Seitdem ersten Band zeigte man immer mehr von der eindrucksvollen Welt aus Dune und schaffte es dabei bekannte Charaktere und Geschehnisse leicht verständlich einzubauen. Gerade letzteres war für mich auch in diesem Band wieder deutlich spürbar, denn selbst die größten Hinterhalte wurden so gezeigt, dass selbst Nichtleser der Romane sofort wussten, wie alles zusammenhing. Dies zeigte sich besonders gut, als ich diesen Band mit 2 leidenschaftlichen Leserinnen der Bücher las.

Auch wenn alle 3 Bände stark zusammenhingen, hatte doch jeder Teil für sich ein eigenes Hauptthema. In diesem Band waren es vorallem Letos erste Schritte als Herrscher. Dass er dazu auch noch gleich die Schattenseite dieses Titels kennenlernen musste, kam da noch dazu. Ich fand dies unglaublich spannend und klebte deswegen regelrecht an den Seiten.

Doch nicht nur inhaltlich wurde wieder einiges geboten, sondern auch optisch. Man hatte zwar den bekannten Zeichenstil der Vorgänger, jedoch hätte ich mir hier auch nichts anderes gewünscht. Dev Pramanik schaffte es nicht nur die Planeten eindrucksvoll zu inszenieren, sondern auch den Charakteren eine Persönlichkeit und Emotionen zu geben. Man fieberte einfach mit und wusste stets wo man ist, da Wechsel zu anderen Planeten stets angegeben wurden. Wer also vielleicht nur den Hauch Interesse an Dune und dessen Vorgeschichte hat, sollte sich diesen Band, samt seinen Vorgängern, nicht entgehen lassen.

Fazit:

Müsste ich den finalen Band dieser Rehe mit nur einem Wort beschreiben, wäre es „WOW“! Das würde ich dann wahrscheinlich gleich 1000-mal hintereinanderschreiben, denn ich bin einfach davon fasziniert, was man hier erschaffen hat. Egal ob Optik oder die Handlung, man fesselte mich an die Seiten. Ich bin sehr gespannt, was man noch alles aus diesem Universum veröffentlicht, denn zu erzählen gibt es auf jeden Fall noch einiges.

Przedwczesna, niespodziewana i mocno podejrzana śmierć ojca Leto, wywróciła życie młodego człowieka do góry nogami. Nagle staje się on księciem rodu Atrydów, który musi zadbać o dobro swojej rodziny. W jego myślach kotłują się dziesiątki najróżniejszych pytań. Najważniejszym z nich jest to czy za śmiercią ojca stała jakaś nieczysta gra polityczna? Mocno podejrzane są decyzje podejmowane przez jego matkę, która chce, aby sprawa została szybko zapomniana. Leto nie musi zbyt długo czekać na uzyskanie częściowych odpowiedzi na nurtujące go pytania. Przekonuje się on, że władza potrafi być bardzo niebezpieczna, a polityka to bagno, od którego najlepiej jest trzymać się jak najdalej. Otacza go wszechobecna korupcja i niebezpieczeństwa czyhające dosłownie na każdym kroku. Wszystko to sprawka barona Harkonnena, który konsekwentnie realizuje plan pozbycia się przeciwników (teraz Leto). W swoich działaniach bardzo zdecydowany jest również Szaddam, który jest już gotowy do przejęcia tronu po swoim ojcu.

Sam zarys historii dość dosadnie pokazuje, że podobnie jak w poprzednich częściach na czytelnika czeka tutaj solidna dawka intryg, politycznych knowań, spisków i odkrywania mroków wielkiej galaktycznej polityki. Jest to również po części odpowiedź na zadane we wstępie recenzji pytanie. Duet Herbert i Anderson stworzył finał, który będzie dla czytelnika i fana uniwersum angażujący a co najważniejsze satysfakcjonujący.

Przedstawiona w albumie fabuła jest dobrze przemyślna i przygotowana. Jest ona oczywiście podana w swojej skrótowej komiksowej formie (tak, aby zmieścić się na ograniczonej ilości stron), jednak nie traci ona zbyt wiele ze swojej książkowej głębi i złożoności. Większość napoczętych wcześniej wątków zaczyna się tutaj łączyć w większą spójną całość. Twórcy dbają o to, aby dać czytelnikowi satysfakcjonujące odpowiedzi na najważniejsze scenariuszowe pytania. Doskonale zdają oni sobie również sprawę ze specyfiki medium, jakim jest komiks. Nie zabrakło więc tu należycie przygotowanej dynamicznej akcji. Przeskakujemy z planety na planetę, obserwujemy kolejne ważne wydarzenia, odkrywamy nowe sekrety/spiski. Każdy z tych fabularnych elementów jest odpowiednio dopracowany i na pewno odbiorca nie będzie czuł się tutaj zbytnio przytłoczony nadmiarem treści...

https://popkulturowykociolek.pl/wielk...

The conclusion to the first ever graphic novel adaptation of the New York Times best-selling Dune: House Atreides, the prequel to Frank Herbert’s iconic Dune, adapted by authors Brian Herbert and Kevin J. Anderson.

THE OFFICIAL PREQUEL TO THE GROUNDBREAKING DUNE CONCLUDES… After his father’s untimely death, young Leto ascends to Duke of House Atreides while Duncan Idaho starts down the path to become one of Leto’s right-hand men. Meanwhile, Baron Harkonnen wastes no time moving against the new Duke by stoking the centuries-long feud between the Harkonnens and Atreides. A new dawn rises when Crown Prince Shaddam successfully ousts his father from the throne of the Imperium. And Pardot Kynes, now considered a prophet among the Fremen, continues forging a path to make the desert planet an oasis. The first ever adaptation of the New York Times best-selling Dune: House Atreides concludes, adapted & scripted by Brian Herbert and Kevin J. Anderson, authors of the eponymous prequel novel based on Dune creator Frank Herbert’s notes, and illustrated by artist Dev Pramanik (Paradiso). Collects Dune: House Atreides #9–12

I wish I liked this series a little more. I was really hoping it would flesh out the likes of Leto and Baron Harkonnen, but instead they feel actually flatter than they do in the original Dune (Leto seems paper thin here). You see lots of familiar faces, but most of the dramatic tension in this series is drained by the fact that you know where all the big names end up come Dune, so the danger that befalls the Atreides or Duncan Idaho never feels tantamount to actual danger. That the plot runs between Ix and Caladan and Arrakis and the Imperial Capital (and other places! Don’t forget Geidi Prime!) just feels like too much for a mere twelve issues in three volumes. I think the characters that maybe left me most disappointed was Shaddam IV. That he’s conniving was already implied, but that he’s hoodwinked so easily and ultimately by the Bene Gesserit just seems too on the nose for his character. Seeing him be successful in any other believable manner beyond the murder of his father might have made the character a lot more threatening the series over.

Beautifully illustrated, and it does not suffer from the verbosity of the actual books (Frank Herbert used a lot of words but he packed in meaning and multiple plots, his successors just use a lot of words).

I Think this is fast becoming my favorite version of the prequels. It does not cure all their ills, but the kinks work out better in comics form than they do in novel form. The only criticism I have is that there is quite a bit of repetition between chapters, reflecting their origin as separate comic book issues.

I hope we will see a comicbook conversion of House Harkonnen and House Corrino — this is a better rendition of the Prelude books than the books themselves.

It's decent as a Dune prequel but only on a surface plot level rather than dealing with any of the themes Herbert explored in his novels. The art is ok. Where it really falls apart is in the writing. It's very disjointed with scenes and dialogue both feeling chopped up. I'm sure this mostly comes from trying to adapt the novel into comic form but the Dune comics that are coming out at the same time do a much better job. If the authors have any prior experience writing for comics, it certainly doesn't show here.

This is the final, climactic part of the three-part graphic novel series that’s based on the House Atreides prequel to the Dune universe that Herbert and Anderson worked on after Frank’s death.

Even back when I was reading the novels, I thought that House Atreides was a cracking read, and in fact it was the book that made me realise that all of the hyperbole about the prequels not being any good was just that.

It’s a fantastic read for Dune fans.

Dune House Atreides, Volume 3
#9 – “Duke Leto Atreides. Duke! My father is dead. I am DUKE now ..”
#10 – Giedi Prime. “Our secret attack vessel is ready. .. Duke Leto Atreides will suspect nothing!” - Baron Harkonnen
#11 – “.. But then, I have already lost everything. Can I survive such a loss again?” - Kailea of House Vernius
#12 – “On trial .. trial by forfeiture. I could lose everything. EVERYTHING. Except for who I am.” - Leto

Nem bírtam magammal, muszáj volt elkezdenem és végigolvasnom a harmadik részt is.
Nyilván szerves folytatása a másik két résznek.
És csak ugyanazt tudom elmondani róla: remekbe szabott képregény, mind a képi, mind a sztori oldalt illetően.
Bírnám, ha egyszer csak a teljes Dűne-univerzum meglenne egy ilyen kivitelezésben.

Третя книга про пригоди Дому Атрідів до відрядження на Аракіс. Інтриги, пастки, невидимий корабель Харконенів, все ще страшні обличчя персонажів. Цій частині сюжету явно не вистачає масштабності. Лето отримав титул голови родини і зумів успішно шантажувати самого Імператора, який був ще тим майстром інтриг. Коротше, сталося диво.

Deze stripreeks is niet gebaseerd op het boek Duin van Frank Herbert, maar op het boek Voorspel tot Duin - Huis Atreides geschreven door zijn zoon Brian Herbert en Kevin J. Anderson. Het is een goede poging om het verhaal om te zetten in een stripreeks, maar voor de fans van Duin ik zou toch aanraden om het boek te lezen.

It was fun to “re-read” the Dune prequel in graphic novel form. Giving the series three stars because I had a hard time seeing the Fremen drawn without blue in blue eyes. It’s mentioned so many times in all of Herbert’s Dune books. Even the main cover of volume two includes the famous blue in blue but inside you don’t see it. Seems sloppy.

Kirja jatkaa Leto Atreidesin tarinaa. Mukana petos ja lavastusyritys. Hieman päästään taas lähemmäs Arrakiksen historiaa, mutta eipä näissä muutaman sivun pituisissa sarjiksissa kauhean syvälliselle tasolle pääse.

This is OK but it reads so dryly. I'm afraid if you want to read about Dune, you need to venture into the thicker novels for more enjoyment. The art here is cartoonier than I'd like for the dense subject matter as well.

Surprisingly good. Especially liked the fact that it fills in some details about the past of the Atreides family. Without spoiling it for everybody, the story of how Leto becomes the leader of the house is quite well written